16 Juli; Herman Senden Memorial

De Herman Senden Memorial is een bijzondere rit. Het is, zover bekend, de enige Memorial ride ter ere van een nog levend persoon. En dat al meer dan een decennium lang. Ieder jaar blijft Herman ons daarnaast vertellen dat de route die wij rijden eigenlijk maar een zwak aftreksel is van zijn oorspronkelijke route. Ook dit jaar weer tijdens de jaarvergadering vertelde hij ons dat. Maar Herman had een plan dit jaar. Omdat wij al zo lang deze rit ter ere van hem proberen te rijden stond hij heden ochtend bij Chrit op de oprit ons op te wachten met een briefje waarop haargenau de route stond beschreven. Dit bleek echter niet voldoende want na enkele minuten rijden kreeg ondergetekende al instructies in zijn “oortje” van Herman dat er nog een klein detail op het routeschema  mistte.

Vol goede moed gingen acht A-rijders op weg, voor deze heuvelachtige rit. Voor een aantal rijders was het de eerste keer dat ze klim naar het kruis van Charneux bedwongen, maar ook daarna bleef het constant op en af gaan. Ruim voordat de pauze plaats bereikt werd, na Aubel, gaven Peter S en Jan C er de brui aan: zij hadden geen zin om nog een keer bergaf en op te gaan en reden linea recta naar Stein terug, daarmee het leukste gedeelte van de rit missend. De rest daalde in volle vaart naar Homburg en Sippeneaken en beklommen de Camerig via de Camping bij Cottesem. Tijdens de beklimming kreeg ondergetekende wederom instructies van Ploegleider Herman in zijn oortje.

Na de pauze zou de televisie rapportage van deze rit beginnen en vanaf dat moment zou Herman dan ook als Ploegleider in de volgauto plaatsnemen. Bij Hilleshagen stond hij ons echter al op te wachten om ons de posities in de koers toe te roepen.

Bij de Pauze plaats in Mechelen bleek deze tocht niet alleen de enige memorial ter ere van een levend persoon maar daarnaast ook nog eens de enige memorial waarbij de gememoreerde persoon zelf de koffietafel met vlaai organiseert, bedank Herman.

Maar ook hier waarschuwde Herman ons dat we niet moesten denken dat we nu gewoon vlak naar huis konden rijden, er stond ons nog Eyserboschweg, Fromberg, de beklimmingen naar Termaar en Klimmen en de Schoolstraat in Hulsberg te wachten.

Herman nam plaats in de volgwagen en begeleide ons de gehele terugweg als ploegleider, coach en camera man langs alle heuvels en hobbeltjes totdat wij in Beek het lampenpaleis hadden bereikt.

HS Memorial from Eric Peters on Vimeo.