En weer was het een stralende zonnige ochtend…..het gaat maar door. Zomer 2018 ! Vandaag stond er een rit genaamd ” fantasy dream” op het programma. Waar deze naam vandaan komt is me echter een raadsel. In feite is het gewoon recht naar HC en terug. We gingen op pad met 8 rijders vanuit Stein. In Beek sloot Raymond nog aan en wie goed geteld heeft komt dan uit op negen. De Houtworm was na een lange afwezegheid ook weer eens van de partij en dat wilde hij ook even laten weten. Hij zette zich op kop en trok er behoorlijk hard aan. Zo vielen er in Genhout al wat gaten in de groep. Oude glorie rijder Jan was ook mee en moest op de kleine heuvels rond Nuth meermaals flink aan de bak om het tempo te kunnen volgen. De vaart zat er behoorlijk in. Even voorbij Swier wilde een dame in tegemoetkomende richting linksaf slaan , terwijl onze groep naderde. Iedereen moest flink in de remmen maar het liep goed af. Jan moest even zijn zinnen zien te verzetten want hij was afgelopen week al eens als ooggetuige betrokken geweest bij een dodelijk ongeval met een fietser . De wind zorgde voortdurend voor een steuntje in de rug en zodoende werd het tempo stevig onderhouden. Tot aan Schin op geul bleef het een beetje op en af gaan zonder echte zware beklimmingen. Op de grote weg richting Wittem reden er plots twee Jossen op kop. De wind blies nog steeds in de kont en de twee Jossen maakten dankbaar gebruik van zoveel ondersteuning en hielden de vaart er goed in. Vanaf de gulperberg is het een beetje glooiend en slingerend over smalle wegen en weer moest er even getemporiseerd worden. Zo hobbelden we verder over slecht asfalt tussen Teuven en Hombourg waar onze collega s van de groep Schepers ons tegemoet kwamen. Vanaf Hombourg begint de weg langzaamaan te stijgen. Over een kilometer of 3 a 4 loopt het eerst vals plat met op het einde nog een behoorlijke klim als toetje. Boven was de groep,dan ook even uit elkaar geslagen en moest er weer verzameld worden. Het zwaarste gedeelte van de rit lag nu achter ons en dat betekent meestal nieuwe kopmannen….De route verloopt vanaf hier kilometers lang in dalende lijn en de ketting kon nu rechts rechts gelegd worden. Bij de passage van de gevallenen uit de 2e wereldoorlog schoot er een vreemde gedachte door mijn hoofd. Wij rijden hier volle bak voorbij terwijl eigenlijk een pas op de plaats als eerbied aan deze dapperen niet zou misstaan. Maar zo gaat het nu eenmaal. Voorbij Hagelstein slaan we rechtsaf. Nog steeds in dalende lijn en nog steeds in volle vitesse. Door de dorpjes in de voerstreek met zoveel snelheid blijft wel goed opletten. Eenmaal beneden in Moelingen is er tijd voor koffie. Op,een mooie binnenplaats van een monumentale boerderij. De zon scheen volop en iedereen koos voor een plekje in de schaduw. De Houtworm moest naar zijn wekelijkse feest en reed solo naar huis. Meteen na de pauze moest er vanwege een wegomlegging even gecrosst worden. De terugweg verliep via de bekende weg door het mooie landschap . Langs Rijckholt ,door Gronsveld en weer langs de molen om Maastricht heen. De wind stond nu op de kop maar daar hebben we een oplossing voor. Jos Heuts zette zich met zijn imposante gestalte aan de leiding en maalde de kilometers gestaag weg . Ondanks de hitte en de wind werd het tempo goed onderhouden. Na zo n slordige 100 km bereikten we weer het steinse grondgebied en bleef het gemiddelde net onder de 30 km steken. Mooie rit !