De langste rit van het jaar, Chaudfontainer Radmarathon, staat inmiddels al een jaar of 5 op het programma maar is helaas pas 1 keer in volle lengte uitgereden. Jan C noemt dit daarom de Spookrit, in zijn beleving was de rit nog nooit gereden. Hij was zelf echter erbij die keer dat hij gereden was maar heeft toen blijkbaar zo diep in zijn reserves moeten tasten dat zijn geheugen deze rit maar negeert.
Ondanks de vakantie tijd en wederom een snikhete zaterdag besloten toch een man of 5 om zich als B groep op weg te brengen en er hadden zich 6 personen gemeld voor de genoemde Marathon. Een reguliere Peet ging niet mee vanwege vakantie, een andere reguliere Peet ging niet mee vanwege het profiel en lengte dus daarom ging onze derde minder reguliere Peet maar weer eens mee. Vanwege de hitte werd besloten om de geplande 140km in te korten tot ongeveer 120 en ook werd besloten de meeste hoogte meters te schrappen, daarnaast werden de cotes op de route zoveel mogelijk in de schaduw gekozen.
Via Paaltjesweg naar Dahlem (waar de wegwerkzaamheden gereed waren) reden 4 man gemoedelijk via de 5km lange klim naar Mortier achter Jos P en Roger aan maar daarna ontstond de eerste route twijfel. Jos H wist raad en wis ons de kortste weg te wijzen. Bij Jos betekend normaal gesproken de kortste weg niet altijd de vlakste weg en ook dit keer was dat zo maar de steile meters gingen dit keer gelukkig bergaf.
Via Soiron naar Nessonveaux in het Vesdre dal, normaal gesproken draaien we hier richting Banneux maar dit keer dus richting Chaudfontaine. Eerst nog een stop bij de Carwash want Jos P had zijn bidons al leeg, daarna vond Peet C dat het gemiddelde wat laag was en zette zich op kop met een gangetje net onder de 40. Nadat we Chaudfontaine hadden doorkruist en minimaal een 15 tal Cotes van verschillende categorieën links (en rechts) hadden laten liggen trakteerde Eric de groep op de Cote de la Casmatrie welke zich met 7 haarspeldbochten naar boven kronkelt. Daarna weer onder leiding van Jos H verder maar die had niet begrepen dat de meesten behoorlijk snakten naar verfrissing en versnapering waardoor het nog behoorlijk lang duurde voordat we toevallig aan de linkerkant van de weg een patisserie tegenkwamen. Iedereen tankte na lang in de rij te hebben gestaan behoorlijk veel bij en vulde de bidons.
Via een lang fietspad tussen Richelle en Visé reden we terug naar de paaltjes weg en naar huis. En ondanks dat vrijwel iedereen total loss was, met name van de hitte, bleek de eeuwige roep van de Slingerberg bij John toch sterker dan de wil om uit te rusten.
Na 127km met een gemiddelde van boven de 27 kwam de rest thuis.