Categorie: Uncategorized

Na een vleugje lente afgelopen week was het weer gevoelstemperatuur rond het vriespunt en dreigende regen.  Toch waren er weer 4 B rijders en 10 A rijders waaronder een aspirant volleybal coach.

De volleybalcoach moest vandaag vroeg coachen en wilde daarom het tempo opvoeren zodat hij snel thuis was, hij besloot het rondje in te korten maar niet voordat hij nog een expeditie naar Ulvend ondernam welke helaas niet succesvol werd afgesloten.

De rest ging de bekende route rijden tot aan Aubel waarna het nieuwe lusje door Malbrouck af werd gewerkt.  Omdat het niet bepaald terrasjes weer was besloten wij te pauzeren in Banholt. Toen we na de pauze verder gingen leek het nog veel kouder geworden en, nog erger, het begon ook behoorlijk te regenen.  Gied besloot te gaan schuilen totdat de bui voorbij was en de rest balanceerde tussen hoop en vrees voor nog meer of nog minder regen daarom was er van groepsgedrag weinig meer over toen wij na, pak hem beet, 95km weer terug in Stein waren.

 

Bij een gevoelstemperatuur van 0 graden staan er altijd wat minder mensen bij Chrit op de oprit. Ondanks dat het zo fris was verschenen er toch mensen met zomerhandschoenen en zelfs zonder handschoenen.  In totaal 4 B-rijders en 12 A-rijders zijn gestart.

Dit is een van de weinige keren dit jaar dat de ritten van de A en de B ploeg nagenoeg dezelfde route volgen. De rit van de A ploeg is echter enkele km’s langer en daardoor haalde de A ploeg de B ploeg meerdere keren in. Omdat er bij de A ploeg meerdere plas- en kettingpauzes waren kwam de B-ploeg enkele keren weer dicht in de buurt bij de A-ploeg.

De fietsroute langs de Jeker tussen Eben-Emeal en Wonk is vorig jaar geheel eindelijk eens van nieuw beton voorzien waardoor een aantal clubleden voor de eerste keer dit gedeelte van de route te zien kregen.

In Roclenge Sur Geer werden wij door Ralph gewezen op het schitterende uitzicht in het Jekerdal. Alle 11 de andere rijders keken op commando onmiddellijk naar links om dit te bekijken.

In koude maar droge omstandigheden reden we richting pauze plaats bij Johhnie de Bokser waar de B ploeg zich buiten op het terras had geplant. De leden van de A ploeg sloten aan maar gingen vervolgens een voor een naar binnen waar het toch veel warmer was.

Na de pauze stond nog een lus langs Berg a/d Maas op het programma maar dit was voor de meesten toch te koud. Inmiddels liet John zich door de onnozele temperatuur ongemakken niet van de wijs brengen en plakte nog 30km vast aan zijn route.

Klik hier voor alle gereden trajecten.  (en vergeet niet op de play knop te drukken!)

De Lente zit in de Lucht en dat was te zien bij Chrit op de Oprit met een voor begin Maart ongekend hoge opkomst. 9 B rijders en 12 A rijders vertrokken bij nog frisse temperaturen voor een rit tijdens verder prachtige weersomstandigheden.

Omdat de profs vandaag de Strade Bianchi van Toscane bereden koos de rittencommissie ervoor om de Strada Bianca van Voeren maar eens op het programma te zetten. Ondanks dat de TC Stein in de afgelopen 30 jaar meer dan 900 zaterdag ritten heeft gereden ging het parcours vandaag toch over wegen en beklimmingen die de meeste leden nog nooit gezien hadden. En al deze wegen liggen gewoon in Limburg.

Alleen de naamgever van deze rit de Strada Bianca (Schoppemerheide) ligt net over de grens in Voeren vandaar de toevoeging “Di Portare” in de naam. Helaas lag de weg er wat vochtig bij waardoor de kleur niet echt Bianca was maar eerder donker grijs.

Ook de Stijging percentages in deze rit vertonen overeenkomsten met de prof koers in Toscane want de 2 klimmen in deze rit tikken beide de 15% aan.

Ondanks (of misschien dankzij) het profiel ging de rit en-groupe in gemoedelijk tempo waarbij er alleen op de beklimmingen wat verschillen werden geklokt. In Gulpen moesten wij de route vanwege een begrafenisstoet ligt aanpassen en rond Vaesrade, Hoensbroek moesten we wat veel drukke wegen oversteken maar voor de rest was het een perfecte nieuwe route.

De 2e klim van de dag: De Dikkebuiksweg richting Eyserheide ligt volgens klimtijd.nl in de top 10 van beklimmingen in Nederland.

De pauze plaats in Trintelen werd na lange afwezigheid weer eens bezocht en met dit weer was het op het panorama terras goed toeven.

Klik hier voor de GPS link van de rit van de A ploeg.

Klik Hier voor de GPS link van de B ploeg.

Tijdens de jaarvergadering was unaniem besloten dat dit jaar de A ploeg 5 minuten na de B ploeg vertrekt waardoor “B” leden zelf kunnen kiezen of ze het “Oude Glorie” programma of het programma van de A ploeg kunnen volgen zonder dat er onduidelijkheid ontstaat zoals dat in het verleden bij gelijktijdig vertrekken ontstond.

Vandaag was de eerste rit waar dit principe toegepast werd: 2 personen vertrokken voor de vlakke “Euregio Ronde” en 12 personen vertrokken 5 minuten later voor de Reijmerstok Omloop. Bij deze 12 zaten er echter toch nog die wellicht beter de Euregio Ronde hadden gekozen, want ondanks het voor de meesten matige tempo waren er toch nog klachten over de snelheid en werd er door 2 personen afgedraaid.

Op de heenweg geremd door een straffe tegenwind werd relatief rustig gereden, ook door de zwaar getrainden met uitzondering van de klim naar Reijmerstok waar wel doorgetrapt werd. Maar boven werd netjes gewacht en de pauze plaats ligt maar iets verder.

Bij de Pauze plaats werden we gezelschap gehouden door de groep Schepers die wat, naar eigen zeggen, de sneeuwhoogtes in Banneux en op de Baraque Michel hadden opgemeten.

De meesten kozen een iets langere terugweg langs Libeek en Mesch met uitzondering van Rob die niet mag thuiskomen met een rit onder de 100km dus die plakte er nog 30km over Belgisch Limburg aan vast.

De terugweg ging vrijwel zonder trappen met de wind in de rug, 78 km met een gemiddelde van 27,5km/h

Zie hier de verschillende ritten van zowel A als B ploeg alsook de Rit van Rob: “Strava Activity Playback”

 

Volgende week de Strade Bianchi uit de Voerstreek om met de profs in de pas te blijven lopen: klik hier voor de Route

Bij 1ste rit 2015 stonden 6 dappere coureurs aan de start voor de vlakke doch winderige klassieker.

De gemeente was gelijkmatig verdeeld, 2x Stein, 2x Elsloo en 2x Meers. Van een ploegentactiek was echter geen enkele sprake. Er werd in een redelijk tempo, wel met rugwind, noordwaarts gekoerst op zoek naar de befaamde sluizen.

De rit was bedoeld als voorverkenning van de B-Groep, die deze tocht later dit jaar gaat  rijden. (een keer of 6).

Na de draai op het noordelijkse punt werd de sfeer grimmiger. Niet iedereen stond te popelen om de kop te nemen en in het 2de wiel werd het knokken voor een plekje uit de wind. Nadat de dijk lang de Maas achter ons lag gingen we weer in een gestrekte draf langs het kanaal richting Maasmechelen.

Alleen Johnny B. vond het niet voldoende, die plakte er nog een 25 km aan vast.

Daarbij had hij onderweg naast veel kopwerk in de wind ook nog zijn lekke tube moeten wisselen. We hebben hem daar bewust niet mee geholpen hopende hem hiermee een beetje te kunnen verzwakken. Dat was echter ijdele hoop. het heeft hem alleen maar gestimuleerd om nog verder te rijden en zijn vormvoorsprong uit te breiden.

De 5 overigen waren blij dat de rit volbracht was en Peter C. die als enige op de bakfiets mee reed constateerde dat een racefiets toch beter liep als een MTB. Na ruim 80 km met een gemiddelde van boven de 28 km/h waren we ruimschoots voor de buien thuis,

Welkom bij TC Stein!

KLik hier voor: Fotoverslag Dolomieten Marathon 2015 (Later meer)

Zaterdag starttijden met ingang van 18 April:

-A ploeg: 9:35 uur

-B ploeg: 9:30 uur

Zie de ritten programma’s op deze website voor de routes.

Zaterdag winterritten (voorlopige) starttijden vanaf 7 November:

-A ploeg: 11:00 uur

-B ploeg: 11:00 uur

Routes in overleg op de oprit

Vandaag ontvingen wij het droevige bericht dat Jos Jetten na een langdurige ziekte is overleden.

Jos Jetten was al bijna 25 jaar lid van onze tourclub. Tot zijn ziekte het hem onmogelijk maakte bleef hij vaak trouw meerijden met onze clubritten. Ook tegen het einde van zijn strijd werd hij nog steeds regelmatig op de fiets gesignaleerd.

Jos was ook een gezelligheidsmens, je kon hem regelmatig in het uitgaansleven van Stein en omstreken aantreffen.

We wisten al langer dat hij ongeneeslijk ziek was, maar zijn dood komt toch nog onverwacht.

Jos was een fijne wielervriend, een man van de lach en een goed humeur. Ook tijdens zijn ziekte wist hij de goede moed erin te houden. Toen hij niet meer genoeg kracht had om te fietsen bleef hij toch nog consequent zijn favoriete pauzeer plaats opzoeken

Binnen TC Stein zullen we Jos blijven herinneren als een vrolijke wielervriend; we zullen hem missen.

Jos is op 17 november op de leeftijd van 65 jaar overleden.

Wij wensen zijn familie veel sterkte toe bij dit verlies.

De afscheidsdienst wordt gehouden op maandag 24 november om 13.00 uur in zalencentrum Vivaldi te Stein.

Dat hij moge ruste in vrede.

 

Het was goed te zien dat de  tijd is aangebroken dat de mannen van de jongens worden gescheiden. Tot 9.29u was de opkomst maar 3 dat werd 4 om 9.31u en 5 om 9.33u , om weer 4 te worden na 300 m. Het blijkt toch dat als je ziek opstaat , de kans dat je op de fiets nog steeds ziek bent , heel groot is. Tevens is bieren de avond van tevoren ook een reden om niet te komen opdagen, met het gevolg nog meer achterstand op te lopen in het km klassement.

Met vieren werd vertrokken in een druilerige atmosfeer, gelukkig met de wetenschap dat het weer in ieder geval niet slechter zou worden. Ondergetekende had eigenlijk gehoopt op een iets grotere opkomst om zo de brandende benen in de luwte wat te sparen, maar ja “bad luck”. JC nam meteen de kop en was weg, blijkbaar van plan om deze rit zo snel mogelijk te beëindigen,  pas op de Putbroekerweg waren we in staat om hem bij te halen. PS had als experiment zijn rem laten aanlopen om zo de snelheidspieken te dempen, dit had ook maar gedeeltelijk succes. Tijdens de rit geen regen , echter de boeren zorgden voor een modderballet op de wegen dat in  het wiel rijden een tot ware veldrit maakte. Echter zie eerste regel van dit epistel……. De jaarlijkse paardenstront onderbreking werd door JH soepel omzeilt en spoedig zaten we weer op de route. Kop over kop , ene kop wat langer dan de andere !!! werd er fors doorgereden. Lossen op de klim Reymerstokkerdorpstraat is een nieuwe ervaring !. Na de verdiende (noodzakelijke)  koffie in Banholt werd de 40 km/h regel van JH weer van stal gehaald en werd, door wegwerkzaamheden in Margraten een alternatieve route naar huis genomen. De brand in de benen was na de pitstop gelukkig weg en op het vlakke kon ik JH toch nog een beetje aflossen. Niet dat dit nodig was ………maar ja zoiets doe je nu eenmaal ( als je kunt). Al met al een pittig laatste rit van het seizoen.

 

GPS

p.s. een clublid heeft nadat de kater weg was ook nog effe wat km`s gemaakt om toch nog kans op het km  klassement te maken.

Officieel is volgende week starten om 11.00u. Bij deze de vraag wie er vroeger zou willen starten. Liefst gewoon om 9.30u , maar 10.00u is ook bespreekbaar.

Vorig jaar waren we een paar keer fout gereden bij “Tour du Posterholt” maar dit dit jaar gingen in ieder geval wat oudgedienden mee en die konden dit rondje uit hun hoofd.

Un so war es: met 13 leden op weg naar het noorden en omdat vorig jaar vlak na Linne het fout ging werd deze keer besloten om in Linne maar alvast fout te rijden, de volgende dialoog volgde:

• hey moesten we hier niet rechtsaf?
• We kunnen ook daarachter bij de stoplichten rechtsaf.
• Hier zijn helemaal geen stoplichten.
• Daarachter kunnen we ook richting St’ Odiliënberg
• Nee niet hier, na de bank moet je rechts
• Rijden we hier niet de autoweg op?
• Het maakt me allemaal niet veel uit als we maar op de markt in Vlodrop eindigen
• Nee niet deze weg dat is een heel slechte weg
• Oops ik heb weer lek.

Tijdens het omleggen van dezelfde lekke tube als vorige week werden wij nog getrakteerd op een anecdote over een vrouwmens uit een ver verleden welke op het het niet vindbare huisnummer 3 woonde waar we net voor de poort de band stonden te wisselen (en om de tijd te doden ook maar wild te plassen).

Uiteindelijk vlak langs Melick en via Herkenbosch toch de pauze plaats gevonden. Na deze 2e rustpauze bleek de terug weg iets makkelijker te vinden.

Het nieuwe verkeersbord: “Verboden langzamer dan 40km/u te fietsen” heb ik niet zelf gezien maar ik weet zeker dat het ergens moet hebben gestaan, want behalve bij stoplichten en een 2e wildplaspauze kwamen we niet meer onder dit tempo totdat we terug in Stein waren.

 

Onder een onverwacht zonnige hemel werd vol goede moed begonnen aan deze GP Socrates. Alhoewel het een oude naam is geld dat voor de route niet, en dat nieuw parcours deed sommige mensen al op voorhand besluiten maar niet mee te rijden.

Een van de beroemde uitspraken van Socrates : ” Lui zijn is niet alleen: “hij die niets doet”, maar ook: “hij die beter kan, maar dat niet doet”, werd al snel werkelijkheid. Blijkbaar heeft het bultje ” de Eyserbosweg ” een dusdanige mythische werking dat er niet alleen mensen niet door meegaan maar hij ook nog eens de benen verlamd. Het bleek moeilijk een beetje tempo te houden , wat resulteerde  in veel tempowisselingen. De oude griekse filosoof had blijkbaar zo’n invloed op Jos P. dat deze zonder het te beseffen al voor het einde van de rit op kop kwam, jammer genoeg kwam hij al weer snel bij zinnen.

Er zitten relatief veel hoogtemeters in deze route maar eigenlijk heel weinig serieuze klimmetjes. Na de Bemelerberg gaat het via Margraten en Banholt constant op en af waarbij de nadruk op “op” ligt en niet op “af”.   Na het doorkruisen van Slenaken en Teuven gaat de nieuwe route richting Homburg, Montzen en Plombiëres. Dit zijn wegen die weinig op het routeprogramma van TC Stein voorkomen maar wel mooi lopen met makkelijke hellingkjes, mooie vergezichten over het heuvelland en lange afdalingen.

De Route naar Gemmenich bleek toch iets zwaarder dan verwacht, slecht wegdek en continu bergop. Echter op de klim naar Gemmenich via Chemin de Duc bleek dat slecht wegdek toch nog een tandje erger kan.  Al met al leuke nieuwe beklimmingen die een beetje de sleur doorbreken en een nieuwe uitdaging creëren.

 

Timo besloot in de afdaling de profs te imiteren dus smeet hij zijn bidon over het wegdek, iets later bedacht hij dat hij deze wellicht toch wel nodig kon hebben dus werd de bidon weer opgehaald.

Tweede verrassing was de nieuwe beklimming van de Camerig.  Op de lange bosweg welke, in tegenstelling tot zijn naam niet erg lang, maar wel heel erg steil is, werden de dikke benen van  de ranke klimmers gescheiden. Daarnaast is goed te zien waar de naam Boschweg vandaan komt want het asfalt was soms niet zichtbaar vanwege de vele beukenootjes. Daarna volle gaas naar Mechelen voor een goede lange rust in de zon .

Na de pauze dan eindelijk de gevreesde scherprechter , deze bleek echter met het gepaste tempo een eitje. Na enig ongemak met tubes werd er met Jos H.  op kop, goed tempo terug naar huis gemaakt. Met meer dan 1000 hm en dik 27 km/h gemiddeld een bovengemiddeld pittige maar zeer mooie rit.