Een bijzonder grote groep van 19 renners (waaronder 2 gastrijders) stond bij Chrit op de oprit klaar voor de rit van vandaag. Etappe du lac was op 2 september jongstleden ook al gereden en was op die dag ontsiert door een valpartij.
Vandaag was het weer veel beter dan het de laatste maanden geweest was en met zo een grote groep leek het een schitterende rit te worden. Tot aan de pauze ging alles voortvarend, de stoep voor de bakkerij waar we onze pauze genoten was niet meer begaanbaar voor de normale voetgangers omdat er zoveel fietsen stonden geparkeerd, maar binnen was het bijzonder gezellig. De inkoop bij de bakkerij had gelukkig rekening gehouden met ons bezoek want er stond meer gebak in de vitrine dan ooit en voor iedereen waren alle keuzes ruimschoots beschikbaar.
Na de pauze werd op een rustig tempo aan de terugweg begonnen, de temperatuur had imiddels waarden bereikt van ruim boven de 20 graden. De enige echte klim van de dag "Thier de Villers" van Limbourg naar Bilstain zorgde voor wat schifting in de groep. In Bilstain werd gewacht en de groep kon gesloten verder rijden naar Clermont. In Clermont op de "Auweg" (Whats in a name) liggen meer hobbels en gaten dan in het bos van Walers en deze weg loopt zo door en veranderd zijn naam in Hockelbach. En daar sloeg het noodlot toe: Kees reed met zijn fiets in een sleuf tussen de betonrand en het asvalt en sloeg over de kop. Hij kan zich gelukkig prijzen dat hij sinds dit jaar een helm draagt want hij sloeg vol met zijn kop op het beton. Aangezien wij de aard van zijn verwondingen niet konden overzien is hij uit voorzorg met de Ambulance naar het Ziekenhuis van Eupen gebracht.
De terugrit verliep zonder verder incidenten.
Eenmaal in Stein aangekomen werd gebeld met het "Sankt Nikolaus Ziekenhuis" in Eupen, Kees bleek gelukkig geen breuken te hebben en zijn helm had zijn werk ook goed gedaan want op wat blauwe plakken en schrammen na had hij ook geen hoofdletsel. Zonder helm had dit ongeval veel erger kunnen aflopen.
Maar het geluk zat kees nog niet helemaal mee want bij de eerste hulp in het Sankt Nikolaus was file en er waren anderen met veel ernstiger letsel die in zo een geval toch voorrang krijgen. Kees moest wachten tot 5uur voordat hij op zijn vroegst geholpen werd. Uiteindelijk was het na 7uur 's avonds voordat Kees de operatiekamer vanhet ziekenhuis inging. De wond aan zijn elleboog was te vuil en zo diep dat deze onder Narcose schoongespoeld moest worden. Om 10:30 kon hij het ziekenhuis verlaten en terug naar huis rijden, met een arm in het gips en nog steeds in zijn TC Stein shirt wat door bloed en vuil enorm vies was geworden maar wat de val geheel zonder scheuren had overleefd.
We wensen Kees beterschap en hopen hem snel weer te zien.
Gezien de zwaarte en de afstand van deze rit heeft de B groep besloten zich te beperken tot het vertrouwde 'rondje Lourdesgrot'.Met 5 man gestart hebben we deze rit tot een goed einde gebracht.Op de hoek in Bassenge (vrij snel) al aan de pauze begonnen en het moet gezegd,we hebben ons alle tijd genomen.In een perfect tempo hebben Jack en Jos de rest van de groep weer heelhuids in Stein afgezet.De afstand bedroeg 83 km.