Bij de ploeg oude glorie was er wat verwarring: op een ritten programma stond nog “het Rondje van John” op het programma maar op het definitieve programma stond: “De klassieke Meinweg route” dat laatste werd gereden. Waar de A ploeg 2 weken geleden nog klaagde over de gigantische taarten bij de Dahleimer Mühle, waren ze voor de B ploeg blijkbaar niet groot genoeg want er nog poef slagroom op gegooid.
Onze nestor was ook weer van de partij na een aantal weken afwezigheid vanwege een sleutelbeenbreuk. Hij was wel niet van plan om de hele route al mee te rijden.
De A ploeg ging met 10 man op stap voor het Rondje Lixhe-Clermont, een variant op het favoriete rondje van Jan die natuurlijk ook van de partij was. Ondanks eerder weersvoorspellingen en een live weerrapport van Peter S. (die in de stromende regen was weggereden thuis) voorspelde de laatste buienrader geen regen. De lucht zag er erg donker uit maar het bleef bij wat verdwaalde druppels waarvan ik al niet meer weet waar ze gevallen zijn.
Het verzoek om rustig te vertrekken werd ingewilligd waardoor de meesten langzaam op temperatuur hadden konden komen, ware het niet dat de buitentemperatuur niets te maken had met de Zomer die officieel morgen begint. Na de Hallembaye werd het tempo opgevoerd, maar in Visé werden we door de Jaarmarkt en Kermis weer afgeremd. Eenmaal bij Clermont aangekomen werd Valverde door wegwerkzaamheden beroofd van zijn mogelijkheid om een PR te pakken op het klimmetje na de kasseien.
Eenmaal boven bleek er eentje te zijn die dit tempo niet meer langer kon volgen, het was echter geen persoon maar de fiets van John. Het schreeuwende geluid wat de fiets plotseling maakte was luid en duidelijk. Na een korte rustpauze was de fiets eerst weer rustig maar in de afdaling richting Homburg stopte hij er plots mee, een valpartij kon maar net worden voorkomen. Uiteindelijk leek een lager van het freewheel het te hebben begeven waardoor Jon zijn fiets als een fixie naar huis moest sturen.
Na dit voorval was er van groepsgedrag weinig over, 4 mensen uit angst voor regen direct naar huis, 4 anderen zochten het terras in Slenaken op, en Peter S. ging nog wat hoogtemeters sprokkelen in “Stippeneaken”. John ging al remmend door met trappen op zijn Fixie.
Na de Pauze bleef het echter droog en iedereen inclusief John, na een bezoek aan S.J. te E., was heelhuids thuis gekomen.
Volgende week het paradepaardje van het Jaar met Cote de Fayembois en Cote de Forêt