September was niet al te goed begonnen voor een aantal TC-Steiners: Op donderdag had een driedubbele valpartij plaatsgevonden in de B groep en een enkele valpartij in de A groep. Dus vandaag zou het beter moeten gaan tijdens de tocht "Fantasy Dream". Valpartijen en ook regen bleven ons gelukkig gespaard maar daar was dan ook alles mee gezegd. Wat starte als "Fantasy Dream" leek dit jaar een beetje meer op "Reality Nightmare".
Er vertrokken 12 clubleden en een gastrijder om 9:30 bij Chrit op de oprit en bij het uitrijden van Stein sloot Jan C. nog aan. Nog geen 100 meter verder was het al prijs; Wiel zijn zadel zat los en er bleek een boutje te ontbreken. Omdat we een hechte groep plegen te zijn kreeg Wiel de kans om naar de dichtstbijzijnde Fietshandel te rijden om daar een nieuw boutje te halen. 10 minuten later waren we alsnog onderweg. Vanaf dat moment leek alles goed te gaan maar in Hunnecum was de weg opgebroken en moesten we voor het eerst in de Cyclocross stand. Nadat we de grote weg hadden overgestoken keek Eric zijn banden na en kon ternauwernood een scherp steentje verwijderen voordat de band lek was. Door Retersbeek, Klimmen en Termaar konden we zowaar gewoon doorfietsen maar in Schin op Geul werden we opgehouden door een begrafenisstoet, dit kan natuurlijk gebeuren maar in dit geval was geen zijweggetje beschikbaar en moesten we 10 minuten achter de stoet aanschoffelen voordat we weer konden beginnen te trappen.
In Partij gaf Math V. in iets wat leek op een vlaag van verstandsverbijstering de verkeerde richting aan. We corrigeerden dit snel maar later bleek dat die verstandverbijstering waarschijnlijk een vorm van helderziendheid was geweest. Na Euverum was de weg opgebroken, maar het kleine stukje wat eerst opgebroken was was inmiddels 3 kilometer lang. Wederom in de Cyclocross stand. Een aantal mensen vond het raar dat het hier "geregend" had. Nadere inspectie leerde dat een boer het belangrijk vond om de "stol"weg te veranderen in een regelrechte modderpoel. Dus met stralend weer had de hele groep de fietsen en de kleren helemaal vol modder. Jos J. was de grootste pechvogel: hij kreeg halverwege de opgebroken weg een lekke band en moest zich al lopend op de racefiets schoenen een weg door de modder banen. Wachtend op Jos begon aan het eind natuurlijk iedereen uitvoerig zijn banden te controleren en van steentjes te ontdoen. En terwijl Jos zijn band repareerde wasten Theo en Jos P. hun fiets in een drinkbak voor het vee. Na reparatie wilden we vertrekken maar wederom ontstond oponthoud door een mechanisch defect. Toen we uiteindelijk konden wegrijden hadden Wiel S. besloten om de route in te korten, hij reed via de Loorberg terug. ?Jos J. ontdekte in zijn buitenband een grote scheur en raakte iets achterop, de rest van de groep kwam hier echter pas bij het uitrijden van Teuven achter. Ongelukkigerwijs had Jos een verkeerde afslag genomen en de kon de groep hem niet meer vinden.
In Belgie aangekomen zou het allemaal beter moeten gaan maar boven op het Plateau tussen Henri Chapelle en Hagelstein werd hard doorgereden onder andere door Marcel, die als gevolg zelf kramp kreeg en anderen hadden ook dit niet direct in de gaten. Op zich was dit geen probleem omdat vanuit Hagelstein het eigenlijk een lange afdaling is naar de Pauzeplaats in 's Gravensvoeren. Helaas lag onze, overigens prachtige, pauzeplaats enigszins verdekt opgesteld waardoor Marcel en Bert (die bij hem was gebleven) er met een hoog tempo langs door reden. Gelukkig vonden zij iets later de B ploeg die pauze vierden in Withuis.
Na de Pauze kwam hierdoor in Withuis de hele groep weer samen en konden we eindelijk naar huis rijden. In Kasen troffen wij echter een boer met een tractor en de breedste aanhangwagen van zuid Limburg die het belangrijk vond om tot boven op de Snijdersberg voor ons te blijven rijden.
Uiteindelijk thuis gekomen moeten we concluderen dat we leukere fietstochten hebben gemaakt maar dit is toch altijd nog veel beter dan de valpartijen van afgelopen Donderdag.
De B groep is met 3 man gestart voor deze tocht.Ook wij hebben op de genoemde 2 plaatsen onze cyclocrosskwaliteiten moeten aanspreken echter, de boer met het watervat is direct na onze doorkomst begonnen met sproeien zodat wij alleen maar een enigszins stoffige fiets konden noteren.Zonder enig probleem verder kunnen fietsen naar de pauzeplaats bij Barry in Withuis. We stonden na onze pauze reeds in de startblokken om de tocht te vervolgen toen er 2 leden van de A groep kwamen binnenwaaien die waren achtergelaten en de route kwijt waren.Samen met hun de pauze nog eens dunnetjes overgedaan.Toen we klaar stonden om te vertrekken passeerde de A groep, doorrijden…..doorrijden….. was daar het motto en we denken dat dit maar beter is ook. Benieuwd wie hier de vetste premie heeft gewonnen! Na enkele kilometers gereden te hebben ontdekte Chrit dat hij zijn bril bij Barry had laten liggen.Chrit kon terugfietsen en wij hebben op ons gemak de natuur kunnen bewonderen.Terug in Stein noteerden we een afstand van 101,5 km.